Just another maniac monday....
Það rignir í dag, það er grátt yfir, örfáar gæsir flögra hér yfir í áhyggjuleysi sínu, þær virðast vera hressar. Ég flýg hins vegar ekki mikið, sit hér við tölvuskjáinn ný kominn inn úr dyrunum blautur, kaldur og illa til reika. Mánudagar virðast oft hafa tilhneigingu til þess að vera gráir, blautir og illa lyktandi.
Kaffi-Setrið stendur uppúr eftir helgina, ég og Tulli fórum þangað á Laugardagskvöldið, okkur leið eins og við værum staddir í
101 Bankok þar sem að við vorum minnihlutahópur þarna inni. Ég kynntist Peng frá Thailandi og ætla mér að draga hann með mér í partý við tækifæri og kynna hann fyrir fólki, þó aðallega á fingramáli þar sem hann skilur varla stakt orð í englísku. Celtic Cross partý með leikskóla-samstarfskonum mínum var haldið á föstudag og heppnaðist það mjög vel, mikið stuð þar á ferð.
Í hugsunarleysi mínu þá hugsa ég mikið um hluti sem eru of fjarlægir til þess að ég eigi að dvelja of mikið í þeim. Ég velti mér allt of mikið uppúr hlutum framtíðarinnar, flökkulífið sem framundan er og þar fram eftir götunum, ég bara get ekki hamið hugsanir mínar þegar kemur að því að skipuleggja og spökulera í framtíðar flakkinu, það virðist vera mér um megn. Ég vona hins vegar að með hjálp jákvæðra hugsana lýðandi stunda, æðruleysi og góðum tengslum við
allsherjarsálina og
óendanlegt núið þá muni ég komast í gott jafnvægi á ný og þannig róa hugann eilítið.
I wish it was Sunday